Ίσως να είναι η μέρα σήμερα. Σε σκέφτομαι γαμώτο. Δεν μπορώ να σε ξεκολλήσω απ'το μυαλό μου. Η αίσθηση ότι ήσουν δίπλα μου όλη την μέρα ήταν μοναδική. Έφτιαχνα καφέ και σε ένιωθα να χαϊδεύεις το κορμί μου και να με φιλάς όπως μοναδικά εσύ ξέρεις. Η αίσθηση αυτή με ανατρίχιασε. Η απουσία σου δεν έμοιαζε για απουσία. Η αύρα σου με είχε τυλίξει. Την ένοιωθα όλη την ώρα. Προσπάθησα να απαλλαγώ, αλλά δεν μπορούσα. Όπου και να πήγαινα με ακολουθούσες. Μου ψυθύριζες όμορφα λόγια και ξαφνικά ένιωσα λες και βρισκόμουν στην αγκαλιά σου. Και το απίστευτο δεν μπορείς να φανταστείς ποιό ήταν! Μου έκανες έρωτα! Δεν ήσουν αλλά σε ένιωθα μέσα μου, να με γεμίζεις. Να συμπληρώνεις τα κενά μου και να μου χαρίζεις μια μοναδική ηδονή που ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα ζήσω. Πως γίνεται να νιώθεις ότι κάνεις έρωτα με αυτόν που αγαπάς ενώ δεν είναι παρών; Πως γίνεται να σε νιώθω; Να νιώθω τα χέρια σου να χαϊδεύουν το κορμί μου, να νιώθω τα χείλη σου να με φιλάνε ηδονικά, να νιώθω την ανάσα σου στον λαιμό μου, να νιώθω τους ψίθυρούς σου στ'αυτιά μου; 
Έκλεινα τα μάτια και απολάμβανα αυτή την μοναδική αίσθηση. Σε νιώθω! Μπορεί να είσαι αλλού, αλλά δεν παύω να σε νιώθω. Καταλαβαίνω το ότι με σκέφτεσαι κι αυτή που γράφω αυτές τις γραμμές ίσως με βλέπεις στον ύπνο σου. Ειλικρινά θέλω όλο αυτό να γίνει πραγματικότητα. Όμως η πραγματικότητα μου λέει σκληρά ότι δεν πρόκειτε να γίνει. Οι δρόμοι μας είναι διαφορετικοί. Δεν γίνεται να εξαπατήσουμε τους συντρόφους μας. Αυτό είναι που με προσγειώνει και με στενοχωρεί που όλα όσα δεν πραγματοποιήσαμε όταν ήμασταν ελεύθεροι, θα πρέπει να απλά να παραμείνουν όνειρα γιατί έτσι προστάζει η λογική.
Σ'αγαπώ και θέλω να έρχεσαι συνέχεια στην σκέψη μου και να μου κάνεις έρωτα και να με ταξιδεύεις στους δρόμους της ηδονής σου. Σ'αγαπώ και να με σκέφτεσαι όπως σε σκέφτομαι κι εγώ.








Πως βρίσκω τόση δύναμη να σε κρατάω μέσα μου και να σε αγαπώ όλο και πιο πολύ. Πως βρίσκω τόση δύναμη να σου ανοίγω την ψυχή μου κι εσύ να με ακούς προσεκτικά. Πως βρίσκω τόση δύναμη να με κάνεις να χαμογελάω όταν όλα φαντάζουν δύσκολα και συ τα κάνεις απλά; Πως βρίσκω τόση δύναμη να σ'έχω κοντά μου άλλα να μην σ'έχω; Πες μου ψυχή μου!



Στέκεσαι εκεί απέναντί μου και μου μιλάς. Μου έχεις ανοίξει την ψυχή σου και μου εξομολογείσαι ιστορίες απ'το παρελθόν σου. Σε ακούω προσεκτικά. Αχ, πόσο μου αρέσει να σε ακούω. Και ταυτόχρονα λατρεύω τις ίδιες κινήσεις σου πάντα: ένα τσιγάρο στο χέρι που πάει απ'το τασάκι στα χείλη σου κι ένα ποτήρι καφέ που ακολουθεί κι αυτό την ίδια διαδρομή. Θέλω τόσο πολύ να πιω λίγο απ'το καφέ σου. Όχι όμως απ'το ποτήρι σου αλλά απ'τα χείλη σου. Θέλω να τα νιώσω να με φιλάνε όπως τότε. Να με κάνουν να τρέμω όπως τότε. Και να σε ποθώ τρελά όπως τότε. Γιατί κλωτσήσαμε την ευκαιρία μας; Γιατί τα άφησες όλα να χαθούν; Και τώρα που το νιώθω πόσο ανάγκη με έχεις και σε έχω, δυστυχώς ούτε μπορείς να μ'έχεις ούτε μπορώ να σ'έχω. Θέλω να ξέρεις ένα: σ'αγαπώ. Με τα μύχια της ψυχής μου σ'αγαπώ. Δεν μπορείς να φανταστείς κι ούτε να το υποψιαστείς το πόσο πολύ. 



Θέλω να πάρω όλα τ'αστέρια του ουρανού και να τα σκορπίσω επάνω σου με την ανάσα μου. Χρόνια πολλά καρδιά μου, σ'αγαπώ!

Το 2009 που έρχεται να σου χαρίσει απλόχερα ευτυχία και το φως απ'τα αστέρια μου να φωτίζουν το διάβα σου σε κάθε βήμα.