Ίσως να είναι η μέρα σήμερα. Σε σκέφτομαι γαμώτο. Δεν μπορώ να σε ξεκολλήσω απ'το μυαλό μου. Η αίσθηση ότι ήσουν δίπλα μου όλη την μέρα ήταν μοναδική. Έφτιαχνα καφέ και σε ένιωθα να χαϊδεύεις το κορμί μου και να με φιλάς όπως μοναδικά εσύ ξέρεις. Η αίσθηση αυτή με ανατρίχιασε. Η απουσία σου δεν έμοιαζε για απουσία. Η αύρα σου με είχε τυλίξει. Την ένοιωθα όλη την ώρα. Προσπάθησα να απαλλαγώ, αλλά δεν μπορούσα. Όπου και να πήγαινα με ακολουθούσες. Μου ψυθύριζες όμορφα λόγια και ξαφνικά ένιωσα λες και βρισκόμουν στην αγκαλιά σου. Και το απίστευτο δεν μπορείς να φανταστείς ποιό ήταν! Μου έκανες έρωτα! Δεν ήσουν αλλά σε ένιωθα μέσα μου, να με γεμίζεις. Να συμπληρώνεις τα κενά μου και να μου χαρίζεις μια μοναδική ηδονή που ποτέ δεν φανταζόμουν πως θα ζήσω. Πως γίνεται να νιώθεις ότι κάνεις έρωτα με αυτόν που αγαπάς ενώ δεν είναι παρών; Πως γίνεται να σε νιώθω; Να νιώθω τα χέρια σου να χαϊδεύουν το κορμί μου, να νιώθω τα χείλη σου να με φιλάνε ηδονικά, να νιώθω την ανάσα σου στον λαιμό μου, να νιώθω τους ψίθυρούς σου στ'αυτιά μου; Έκλεινα τα μάτια και απολάμβανα αυτή την μοναδική αίσθηση. Σε νιώθω! Μπορεί να είσαι αλλού, αλλά δεν παύω να σε νιώθω. Καταλαβαίνω το ότι με σκέφτεσαι κι αυτή που γράφω αυτές τις γραμμές ίσως με βλέπεις στον ύπνο σου. Ειλικρινά θέλω όλο αυτό να γίνει πραγματικότητα. Όμως η πραγματικότητα μου λέει σκληρά ότι δεν πρόκειτε να γίνει. Οι δρόμοι μας είναι διαφορετικοί. Δεν γίνεται να εξαπατήσουμε τους συντρόφους μας. Αυτό είναι που με προσγειώνει και με στενοχωρεί που όλα όσα δεν πραγματοποιήσαμε όταν ήμασταν ελεύθεροι, θα πρέπει να απλά να παραμείνουν όνειρα γιατί έτσι προστάζει η λογική.
Σ'αγαπώ και θέλω να έρχεσαι συνέχεια στην σκέψη μου και να μου κάνεις έρωτα και να με ταξιδεύεις στους δρόμους της ηδονής σου. Σ'αγαπώ και να με σκέφτεσαι όπως σε σκέφτομαι κι εγώ.
